Thursday, February 18, 2010

အသင္

အ သင္. . .
ငါ့ မ်က္ ၀န္း မွာ လည္း ညိွဳ႕ ခ်က္ ဆို တာ
မ ဆင္ ျမန္း ခဲ့ ပါ. . .
ငါ့ အ ျပံဳး မွာ လည္း မာ ယာ ဆို တာ
မ ကြန္း ခို ခဲ့ ပါ. . .
ငါ့ စ ကား မွာ လည္း မု သား လ ကၤာ
မ ဖြဲ႔ ဆို ခဲ့ ပါ. . .
အ ဘယ္ သို႔ မ်ား ေၾကာင့္. . .
ငါ့ ႏွ လံုး သား အား.. ...
အ သင္ ... ရက္ စက္ အ ျငိဳး ၾကီး စြာ
ေခ် ဖ်က္ ခဲ့ ပါ သ နည္း. . .။
တ ကယ္ ဆို. . . .
ခပ္ စိမ္း စိမ္း တိုက္ ခတ္ ေန တဲ့ ေလ စိမ္း ၾကား မွာ
ရွင္ သန္ ေပါက္ ေရာက္ ေန တဲ့
ႏွ လံုး သား ျမက္ ပင္ ႏု ငယ္
သင့္ အ ေပၚ
နာ ၾကည္း ရက္ စက္ မွဳ ေတြ နဲ႔
တိုက္ ခိုက ္ျခင္း မ ဟုတ္
သင္... ရွင္ သန္ ဖို႔ အ တြက္
တိုက္ ခတ္ ေပး ျခင္း ပါ....။
ေန ၀င္ ခ်ိန္ ရဲ႕ အ လင္း တ ံခါး ေပါက္ ေတြ ၾကား
အ လင္း ေရာင္ ေဖ်ာ့ ေတာ့ ေတာ့ ေလး
၀င္ ေရာက္ လာ ရင္ ေတာင္
အ သင့္ ကို
ေမွ်ာ္ ေန ခဲ့တယ္ဆို. . .
အ သင္ ဟာ..
ငါ ့ႏွ လံုး သား ထဲ က တ ေစ ၱတ ေကာင္
ျဖစ္ ခဲ ့ဖူး ပါ လိမ့္ မယ္. . .။
အ သင္...
အ သင္ ဟာ
ေန မ ၀င္ အင္ ပါ ယာ ေတာင္ ေထာင္ ခဲ့ ျပီး ျပီ ပဲ
အ ဘယ္ အ တြက္
ငါ့ ႏွ လံုး သား ကို... အ သင္
ယဇ္ ပူ ေဇာ္ ဖို႔ ၾကံ ရြယ္ ေန ေသး သ နည္း... ။ .....။

ရွင္ထိပ္ထား
Oct 18,2009 (12:45am)




No comments:

Post a Comment