Tuesday, November 16, 2010

မိမိႏွင့္ မိမိရွုပ္ေထြးျခင္း


မိမိႏွင့္မိမိ ရွဳပ္ေထြးျခင္း

လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတာ
ဘာလို႕ငါ့အတြက္
မဟုတ္ရတာလဲ?
ငါတေယာက္တည္း
စိတ္ကူးေတြနဲ႕ရူးခြင့္ေတာင္
မရွိရဘူးလား?

လူဆိုတာ
တခါတေလ
ကိုယ့္စိတ္ကူးကိုယ္ေတာင္
မပိုင္ႏိုင္ၾကတာ...
ခ်ဳပ္ျခယ္ျခင္းဆိုတာ
တနည္းေတာ့
ခ်စ္ျခင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္
တခုပဲမလား
မိထိပ္ထားရယ္။

သူတို႕ေျပာေျပာေနတဲ့
အခ်စ္က
ငါ့အတြက္
ေလွာင္ခ်ဳိင့္တခုအျပင္
ပိုပိုမလာဘူး။
မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး။
မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး။

မိထိပ္ထားရယ္...
နင္ကိုယ္တိုင္က
ေလွာင္ခ်ဳိင့္တခုမွန္း
သိသိရက္နဲ႕
ေျခလွမ္းေတြမွ
ေနာက္မဆုတ္ခဲ့တာ
ခုမွလည္း
မရေတာ့ဘူး။

သူတို႕ကို သနားမိေတာ့
ငါ အခ်ဳပ္ခံရတယ္။
ငါ့ကိုယ္ငါ သနားမိေတာ့
သူတို႕အေျပာခံရတယ္။
ဘာတဲ့...?
"နင္က အႏိုင္ရသူပါ"တဲ့။
ငါေလ...
မ်က္ရည္ေတြ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့
အျပံဳးတခုကို
ပီပီသသ ျပံဳးျပခဲ့တယ္။

ေၾသာ္...
မိထိပ္ထားရယ္...
သူတို႕ေတြ မေတြ႕ပါဘူး။
နင့္ရင္ထဲက အရွံဳးေတြကို
သူတို႕မေတြ႕ပါဘူး။
ရွိပါေစေတာ့...
မိထိပ္ထားရယ္...
နင့္ကုသိုလ္နဲ႕နင္ေပါ့။

ရွင္ထိပ္ထား
(NOV 17,2010)
(6:10pm)

No comments:

Post a Comment