Thursday, February 18, 2010

နင္နဲ႕ငါ

သၾကၤန္တဲ့ ဘာမွန္းေတာင္မသိလိုက္ပါဘူး
ဒီလိုနဲ႔ပဲ သီတင္းတစ္ခါကၽြတ္ဦးမယ္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေဟမာန္တစ္ေဆာင္း ေၿပာင္းၿပန္တယ္
ပြဲေတာ္ေတြလဲတစ္ခုၿပီးတစ္ခု သူ ့ရာသီနဲ ့သူက်င္းပသြားတာပဲ
လူေတြလည္း ပြဲေတာ္ထဲမွာေပ်ာ္ၾကတယ္ ငါကလြဲရင္ေပါ့ေလ....
ဒါေပမဲ့ ငါ့ရင္ထဲမွာအခ်ိန္တိုင္းက်င္းပေနတဲ့ ပြဲေတာ္တစ္ခုရွိတယ္
ဒီပြဲေတာ္က ငါ့ေဘးမွာနင္ရွိမွၿဖစ္မွာ............................။
နင္ကေတာ့ စိတ္ထင္တိုင္းလုပ္တတ္တဲ့ နင့္အက်င့္ကလည္း မေပ်ာက္ေသးဘူး
ၿပီးေတာ့လည္း ငါ့အလိုက် နင္ဖန္ဆင္းေပးဦးမွာပဲ
နင္ေၿပာတဲ့ စကားလံဳးၾကမ္းၾကမ္းေတြကို ငါေဒါသထြက္တိုင္း ေနာက္တစ္ခါၿပန္ၾကားခ်င္ပါတယ္ .....နင္ငါမရွိတဲ့တစ္ၿခားတစ္ေနရာမွာ တစ္ကယ္ပဲ ေပ်ာ္ေနႏိုင္လားမသိဘူး
ငါ့ရဲ့ဒိုင္ယာရီမွာေတာ့ နင့္နာမည္ေလးေတြဗရပြေပါ့
နင္ၾကိဳက္သလိုေနပါဦး ၿပီးရင္ေတာ့ ငါဆီၿပန္လာခဲ့ပါဦး ႏြမ္းလ်ျပံဳးလ်က္္ပါပဲ ငါနင့္ကိုလြမ္းလ်က္လြမ္းဆဲလြမ္းၿမဲပါပဲ
ဒါေပမဲ့ နင့္ေၿပာတတ္တာ "နင္ မရွိလည္း ငါေနႏိုင္မွာပါ"လို႔
နင္ကေလ ငါ မေနႏိုင္မွန္းသိရက္န႔ဲ ေျပာတတ္တယ္
ငါေတာ့ေၾကာက္ေနေသးတယ္ ငယ္ငယ္ကတည္းကလုိ
နင့္ကိုေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္ သရဲကို !!!!!!!!!!!!!!!
နင့္နာမည္ကိုလည္းေခၚတုန္းပါပဲ
ဒါေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ေလ နင္ေရာက္မလာဘူး ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတယ္
သရဲကိုေၾကာက္တတ္တာနဲ ့ခပ္ညံ့ညံ့လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ငါမၿဖစ္ပါဘူး။
ခုေခတ္စကားအရေၿပာရမယ္ဆိုရင္ ငါနင့္ကို အမုန္းသတိရတယ္
ဒီစကားကို ငါနင့္ေရွ့မွာေၿပာရင ္ငါ့မ်က္ႏွာထားစရာေနရာမရွိမွာစိုးလို့ ခ
ဏခဏေအာင့္အီးသီးခံထားရတာ ငါေၿပာလို့နင့္ရီရင္ငါ ထသတ္မိမယ္ ရင္ထဲမွာအလြမ္းေတြနဲ့ မိတ္ေဆြၿဖစ္ေနၿပီဟ သတိရမိတဲ့ စိတ္ေတြက ငါ့ကိုမိတ္ေဆြဖြဲ ့ေနၿပီ ငါဘာလုပ္ရမလဲ ေၿပာပါဦး ဒါေပမဲ့ "သံသယ" ဆိုတဲ့ ရန္သူနဲ ့"စိတ္မခ်ၿခင္း"ဆိုတဲ့ ရန္သူ႔သမီးကိုလည္း ငါ့ခြန္အားေတြနဲ့ အၿပတ္တိုက္ေနပါတယ္ နင္ေရာက္မလာေန႔ေတြမွာ နင္ဘာလုပ္ေနလဲသိခ်င္တယ္ စိတ္လည္းပူတယ္
ဒါေပမဲ့ နင့္ကိုငါ ရင္မဆိုင္ခဲ့ဘူးေနာ္
ငါအပ္အရမ္းေၾကာက္တယ္
ဒါေပမဲ့ ငါဒီေန့မွာေသြးေဖာက္ၿဖစ္တယ္
ငါ့ကိုအၿပစ္တင္မွာလား??????????

No comments:

Post a Comment